Birinin bu öyküyü uydurmuş ya da bulmuş olma ihtimali var. Ama… buna rağmen gerçektir.
Bu sefer şiirle başlayalım. Fuzûlî‘den efendim bu: “Ger derse Fuzûlî ki ‘Güzellerde vefa var’ Aldanma ki şâir sözü elbet yalandır.” (Bunu bence herkes anlayabilir çevirmiyorum.) — Edip Cansever‘den bu: “Kalbin akıp giden bulutlara benzeyen sesi Yağmursuz bir yağmura açılmış kapılardan” (Bu şiirin de sonu çok pistir. Şimdi ben bu şiirin devamını veya ilk gazelin başlarını…
İlk görüşte şiire inanır mısınız? gök, bulut, su senin bardağına koyduğum su o suyun rengi başkadır tut ki ığdır düzlerinde bir çadır sivas yöresinden bir ölüm ya da kaçak bir bitlis cigarası çünkü o göğün ve bulutun birlikte uykusudur seni ilk haziranda görmüştüm şapka giymemiştin çünkü yazdı zaten hiç giymezdin belki de kimin dünyayı…