Birinin bu öyküyü uydurmuş ya da bulmuş olma ihtimali var. Ama… buna rağmen gerçektir.
“Şu korkunç şey bir kadının hatırlanması !” “Hep korkunç bir sözcüktür bu. Kadınlar bu sözcüğü kullanmayı pek severler. Hep sürmesini isteyerek sevgiyi bozarlar.” “İnsanlara yardım etmeyi seven insanlar, insanları düşünmez oluyorlar. Başlıca özellikleri bu.” “İnsan, pişmanlık duymadığı tek şeyin yaptığı yanlışlıklar olduğunu en sonunda anlıyor ama, iş işten geçmiş oluyor. ” -Çok doğru +Çok doğru…
Ama, ama, ama, ama – yine karşıma çıktı diye düşündü Breuer – yine o “ifrit ama”. Kendini yumruklamak geçti içinden. Bütün hayatı boyunca “ama” pozisyonu almıştı, şimdi de Freud’ la, kısa bir süre önce de Nietzche’yle aynı durumu yaşamıştı ve her ikisinde de içinden onların haklı olduğunu düşünmüştü. Nietzsche ağladığında (When Nietzsche Wept) – Irwin…