“Bağımsızlığı bencillik sanıldı.”

“Gözüne çarpan ilk mektubun üzerinde …’nın el yazısı vardı. İçinde neler olduğunu biliyordu -yalnızlık ve hüzün dolu bir monolog, yabancı olmadığı sızlanmalar, deşilen anılar ve bir yığın ‘acaba’lar- …’ya ilettiği unutulmaz yakınlık artık sanki başka bir çağa aitti.”

“Kıskanmamıştı -kız onun için önemsizdi- ama zavallı davranışıyla …’ın içindeki inatçı ve bencil tüm duyguları alevlendirmişti. Zekaca kendinden aşağıda olan biri ona oyun oynamak istemişti, bunu görmezden gelemezdi.”

“Madem göklerden geldim, öyleyse gökler nerede?”