Mesela şöyle bir albüm kapağına sahip plak geldi dün. “1974-Fransa” baskısı.

“Sihir”ini ise: “Konser sırasında çakmak ve kibritleri havaya kaldırılması ilk kez bu turne sırasında gerçekleşir ve günümüze değin sevimli bir gelenek olarak sürer.” diyerek özetlemiş Gökalp Baykal. Kapağın bu fotoğraf seçilmesinin de hikayesidir bu aynı zamanda.

Kendi fikrimi söylemek gerekirse, belki de gördüğüm en güzel kapaklardan biri. Artık siz de bu geleneğin ne zaman başladığını bilerek filan kaldırırsınız çakmaklarınızı. Alın size bu yazının -ve “ama…”yı takip etmenin- artısı (!) Hadi yine iyisiniz he..

Sıra geldi ” ’66 ” ya. Onu da bir gün param olduğunda almak ümidiyle..

Günün mottosu:

“Para hiçbir şeydir önemli olan çok şey var; başında ‘daha’ yok.”