Kendime mi benzetiyorum, babama mı,
hatırlamadığım dedeme mi, çevremdeki erkeklerden biri.
Ama kim, bilemiyorum. Çok seviyorum.
Squidward gibi. O benim kesin.
Bir köpek var, ona çok ama çok üzülüyorum. Birbirimizle olan iletişimimizden çok katmanlı dünyevi açıklamalar, insanlık halleri ve türevleri, kısa öyküler, göz kırpıştırışlarda kaçırdıklarımızı filan anlatmak istiyorum ama odaklanamıyorum.
Sıkıcıyım.
Köpek metafor değil, Diyojen de.
Sıkıcı değilim.
17 responses to “Yasal olarak zorunlu olmadığım kimseyi sevmiyorum.”
tuttum başlık cümlenizi
"Göz kırpıştırışlarda kaçırdıklarımız" diyebilen adam, bir şey kaçırmıyordur bence 🙂
Ne güzel laf değil mi, ben de beğendim. Bir öyküde kullanacaktım, belki bir gün kullanırım. Lanet olsun o bir güne!!111!!!! =)
Hahaha
Hem güzel hem de çok melodik 🙂
O gün, sanki yakınmış gibi hissettim şu an; ama bilinmez kısmet bu işler 🙂
Ünlü bir düşünürün dediği gibi, değil mi? =)
Iııh yanlış söyledin. (: Bir çok düşünürün dediği gibi. 🙂
Elbette, nasıl düşünemedim. Lanet olsun çünkü sen de annene lanet etmişsin!!!11!!!
Anlamadım.
http://galeri4.uludagsozluk.com/119/cunku-sen-de-annene-lanet-etmissin_183152_m.jpg
Ama ya :)) Aslında ben de yanlış söylemişim aslı şöyle değil miydi ki ?
"Ünlü bir çok düşünür." Bence böyleydi 🙂
Doğruuğğ =)
Kırpıştırış. Çok güzel bir kelime 🙂
Yeter bu kadar övgü utandım =((((
Tamam, söylemeye içimden devam edeyim ben o halde. (kırpıştırış kırpıştırış 🙂
Kesinlikle sıkıcı değilsin (;
Eyvallah =)