1. Gün – 12.00 – Öğlen

Çocuklar okuldan çıkacak. Anne çocukları almaya geldi ve parkın çardağına oturdu. Anne yorgun. Anne gözlük. Pencere mutlu.

2. Gün -02.02- Gece Yarısı

Apaçi müziği eşliğinde gençler dans ediyor. Hepsinin hayali bir gün gündüz kuşağında bir canlı yayında figürlerini sergileyebilmek. Gençler umutlu. Pencere; pencere.

3. Gün -17.04- Akşam

Hava gri. Bakılan pencere bir şey göstermiyor, parkta kimse olmadığından değil. Pencere yalnız.

4. Gün – 20.00- Akşam

Sokağın lambası pencereyi gösteriyor. Pencere turuncu.

5. Gün -01.17- Gece

Az bira şişeli bir kol kalkıyor ve bir duman çıkıyor şapkadan. Sonra bir cam sesi. Pencere keyifli.

6. Gün -14.12- Öğle

Erkek çocuğu kız çocuğunun kulağından aşağıya kum boşaltıyor. Kız çocuğu annesine bağırıyor. Erkek çocuğu, kıza önce tekme sonra tokat atıp kaçıyor; kız oğlanın arkasından tükürüyor ama tükürük kendi montuna düşüyor. Pencere sırıtıyor.

7. Gün -10.10- Sabah

Kız, oğlanın beline elini atmış poposunu sıvazlıyor. Erkek, kolunu omzuna attığı eliyle kadının memesini. Ve işe birlikte geç kalıyorlar. Pencere iç çekiyor.

8. Gün -00.00- Gece

Çöpçü, parkın yanındaki konteynırı arabaya yüklüyor. Sarı eldivenlerini çıkarıp sakalını kaşıyor. Pencere olaylara anlam yüklemeye çalışıyor.

9. Gün -06.30- Sabah

Uzun saçlı kız taksiden iniyor. Para istemiyor taksici. Kız saçlarını düzeltip çantasını omzuna atıyor ve alt dudağını ısırıp, zıplayarak ilerliyor. Pencerenin ağzı açık.

10. Gün -19.05- Akşam

Yeni bir pipo satın almış gözleriyle; kasketli, büyük gözlüklü, kadife ceketli, kumaş pantolonlu, yaşlı, uzun saçlı beyaz adam köpeğiyle ilerliyor salıncakların yanından; ve elindeki topu uzaklara atıp köpeğinin geriye getirmesini bekliyor. Pencerenin gözleri şaşı.

11. Gün -16.16- Akşam Üzeri

Kız, kendini geriye çekiyor. Erkek, kızın gözlerinin önüne kafasını getiriyor. Kız gözlerini kapıyor. Erkek de. Kirpikler titriyor. Gelen öksürük sesi ile irkliyorlar. Sarı şişme mont ile siyah kot kalkıyor. Pencere fal taşı.

12. Gün -14.15- Öğle

Çok şık baylar polislerle birlikte karakola doğru yol alıyorlar. Çok şık baylar sarı-kahve paltolarını yere sürtmemeye çalışıyorlar ve kendileri gibi olmayan mahalle sakinlerine tuhaf tuhaf, -sanki kendileri acınacak durumda değillermiş gibi- acınası gözlerle bakıyorlar. Hiç alışık olmadığı bir kokuyu duymuşçasına suratlarını aynı anda ekşiten adamlar son derece sakinler. Pencer…